Zapewne każdy uderzył się w czułe miejsce na łokciu doznając paraliżującego bólu i odrętwienia. Na kilka sekund nie można zebrać myśli, ani ruszyć ręką, a ból ogarnia szersze partie ciała niż samo miejsce uderzenia. Z tego zjawiska korzysta Ryu-Te, okinawska sztuka walki korzystająca z punktów witalnych przeciwnika. Na ludzkim ciele jest wiele takich punktów, a ich działanie jest zróżnicowane. Mistrz Taika Oyata naucza sztuki posługującej się tym specyficznym sposobem dominacji nad przeciwnikiem zwanej Kyusho Jitsu. Dzięki użyciu czułych punktów na ciele przeciwnika można obronić się bez powodowania trwałych obrażeń i urazów. Oczywiście Kyusho Jitsu, wykonywane na wysokim poziomie może prowadzić do śmierci przeciwnika, jednak większości ćwiczących mistrz Taika Oyata przedstawia techniki mające na celu wywołanie silnego bólu, oszołomienia bądź chwilowej dysfunkcji jakiegoś organu lub kończyny.

Ataki na punkty witalne na ciele przeciwnika bardzo trudno jest wykonać na rozpędzonym i zdecydowanym napastniku. Tak więc poza Kyusho Jitsu mamy do czynienia z Atemi Jitsu oraz Tuite Jitsu. Są to techniki przygotowujące przeciwnika do nokautu przez zastosowanie Kyusho Jitsu. Wszystkie trzy rodzaje technik dają pełną technikę w realnej sytuacji zagrożenia.

Atemi Jitsu jest pierwszym kontaktem z przeciwnikiem. Celem tej akcji jest zatrzymanie agresora poprzez atak na czuły punkt na przykład na ręce bądź na nodze. Przez zatrzymanie rozumiem rozbicie pierwotnego zamiaru przeciwnika, co daje broniącemu się ułamek sekundy na rozpoczęcie kolejnej akcji jaką jest Tuite Jitsu.

Tuite Jitsu jest systemem dźwigni i przechwytów niekiedy również z użyciem punktów witalnych. Celem tego działania jest przytrzymanie na dłuższą chwilę atakującego w taki sposób, aby nie mógł się oswobodzić. W takiej “ustabilizowanej” sytuacji jest dopiero moment na wykonanie Kyusho Jitsu, czyli nokautu kończącego starcie. Odpowiednio wykonane Atemi jak i Tuite Jitsu może również zakończyć walkę. Należy pamiętać, że cała ta sekwencja nie może być rozciągnięta w czasie, i trwać powinna niewiele ponad sekundę. Jedną z podstawowych zasad jest utrzymanie przeciwnika od pierwszego kontaktu do końca akcji w ciągłym bólu, co uniemożliwia mu kontynuowanie walki.

Metody treningowe, po mimo podobieństwa na podstawowym poziomie do większości tradycyjnych stylów karate , w czasie dalszego poznawania systemu, zmieniają się. Na przykładzie bloków można prześledzić zmianę sensu poszczególnych ruchów. Początkowo bloki wykonywane są szeroko i wyłącznie defensywnie. Z czasem bloki zaczynają być węższe i wykonywane do przodu, przez co zaczynają mieć charakter również ofensywny, bo są zarazem uderzeniami na ręce przeciwnika. Dalej dochodzą dodatkowe ruchy wykonywane równocześnie z blokiem, co łącznie daje precyzyjne techniki ataków na układ nerwowy oraz kostny przeciwnika. W ten sposób rodzą się podstawy Atemi Jitsu. Do Tuite Jitsu oraz Kyusho Jitsu dochodzi się przez rozbudowywanie bardziej skomplikowanych układów niż pojedyncze techniki – przez rozwijanie złożonych podstaw oraz kata.

Rozwijanie i zmiana znaczeń, interpretacji poszczególnych ruchów jest charakterystyczna dla Systemu Mistrza Oyaty. Warto nadmienić, że jedynie niewielu najbliższych uczniów, przyjętych przez Mistrza Oyatę do rodziny systemu Oyata ShinShu Ho, w których pokłada On nadzieję, kultywowania i rozwoju systemu, poznaje techniki na najwyższym poziomie, które są najbardziej zaawansowanymi interpretacjami ruchów poznawanych wcześniej.

© Copyright Renshi Ludwik Orhwein. All Rights Reserved.